Iedereen in de branche weet dat het gebeurt en niemand doet iets….!

“Laat de branche-organisatie beginnen met de puntjes op de i te zetten qua procedures en spelregels en daar dan duidelijk over communiceren met het Nederlandse bedrijfsleven.”
Ik heb jarenlang gelobbyd binnen deze organisatie, maar er gebeurde helemaal niks. En dat is helaas nog steeds zo…

Ik herinner mij een incident van een aantal jaren geleden. Een ontwerp van onze studio werd in de context van een competitie afgewezen, maar toen ik een aantal maanden later over de betreffende beurs wandelde stond ik opeens oog in oog met mijn eigen ontwerp.

Wanneer je dat voor het eerst gebeurt, weet je niet precies hoe je dit moet aanpakken. Dus ging ik met de “opdrachtgever” praten, in de hoop dat we tot een aanvaardbare oplossing konden komen. Helaas was dat niet mogelijk en waren wij verplicht om naar de ons beschikbare juridische middelen te grijpen. Dan weet je meteen dat je die mogelijke opdrachtgever in ieder geval voor altijd kwijt bent en dat je veel tijd en geld zal moeten stoppen in een geding waarvan de uitkomsten onzeker kunnen zijn en niet in verhouding staan tot de gederfde inkomsten.
Dat is ondermeer de reden dat ik over het algemeen onze ontwerpen tegenwoordig laat registreren bij een notaris.
Strikt juridisch misschien dubbelop maar het heeft wel een ontradend effect: een notariszegel / stempel wegknippen / fotoshoppen uit een ontwerp doe je waarschijnlijk minder snel dan alleen maar het logo van de ontwerpstudio en de naam van de designer.

Binnen de schoot van de branche-organisatie ijverde ik jarenlang voor een soort van meldingsplicht, naar Duits model. Op die manier zou er een regulerende rol voor deze organisatie zijn weggelegd.

In Duitsland registreert FAMAB alle competities die door de aangesloten leden gemeld worden. Maakt een prospect of opdrachtgever het te bont, dan komt de branche-organisatie in actie om deze opdrachtgever tot redelijkheid aan te zetten. Ik dacht dat een dergelijk systeem ook voor de Nederlandse markt heilzaam zou kunnen zijn, maar ik heb destijds mijn tanden stukgebeten op de onderlinge broodnijd van timmerfabrieken en standbouwbedrijven met een eigen productie-apparaat.
Die willen koste wat het kost aan het timmeren blijven en dus willen ze van alles, behalve de klant wijzen op de waarde van het ontwerp of de rechten van de ontwerper.

Reden dat ik een aantal jaren geleden enigszins teleurgesteld de deur van de branche-organisatie achter mij dicht trok en mijzelf committeerde aan de regelgeving van de BNO en de VEA, die wel een duidelijke politiek hebben inzake pitches, ontwerp vergoedingen en gebruiksrechten.

De BNO en VEA gaan natuurlijk wel een stuk breder….Neem de reclamesector, die is ook een stuk verder dan de Live Communicatie Branche. daar vinden opdrachtgevers het heel gewoon dat aan concepten en ontwerpen een prijskaartje hangt en men haalt het niet in z’n hoofd om te “jatten”. Het zou toch mooi zijn als de Live Communicatie Branche ook eens op een lijn komt en er bij het bedrijfsleven op blijft hameren wat de wederzijdse rechten en plichten zijn.